INHOUD THEMA ‘POLITIEK’ (april 2017)

PRAKTIJK

KENNIS & KUNDE

OPINIE & DISCUSSIE

Politiek
In november 2016 organiseerde de ABU Het Nationale Arbeidsmarktdebat, een debat over de toekomst van werk en werken. Vijf ´andersdenkenden´ mochten ideeën pitchen om de arbeidsmarkt weer vlot te trekken. Frank Kalshoven’s idee was om te gaan werken met contracten van maximaal zeven jaar. Dit ‘dwingt’ je om iedere zeven jaar een evaluatiemoment in te bouwen. Martijn Aslander stelde dat wij weer moeten gaan leren leren en onze digitale vaardigheden moeten vergroten. Na de andersdenkenden kwamen zes politici aan het woord. Vijf van de zes spraken vol overgave over het belang van vast banen. Vaste banen is wat de werkenden willen, dat is belangrijk. Het scheppen van vaste banen is ook waar ik verschillende politiek partijen over hoorde in de aanloop naar de verkiezingen. Meer vaste banen is goed voor de werknemers, voor de arbeidsmarkt en voor de economie. Maar banen komen van bedrijven, instellingen en organisaties en niet vanuit de politiek. Ik vraag me dan af hoe een politicus op de stoel van ondernemers en werkgevers kan gaan zitten en bepalen dat zij vaste banen moeten aanbieden in een arbeidsmarkt waarin de enige zekerheid is dat niemand zeker weet hoe de toekomst eruit zal zien.

Er wordt nu veel gesproken over de veranderingen door digitalisering, globaliseren en robotisering. Er zijn beroepen die bedreigd worden en beroepen die gaan ontstaan. Je wilt met je bedrijf, om toekomstbestendig te zijn, kunnen anticiperen op datgene wat komen gaat. Mensen in vaste dienst kunnen daar een belemmering in zijn. Politici willen vaste banen om de werkenden zekerheid te geven, zodat zij een toekomst op kunnen bouwen. Maar de toekomst is niet te voorspellen; wat je wel kunt doen is je er zo goed en zo kwaad mogelijk op voorbereiden. Een werknemer moet net zoals een werkgever kijken naar ontwikkelingen op de arbeidsmarkt binnen zijn werkgebied, moet zich blijven ontwikkelen en scholen om zich voor te bereiden op wat komen gaat. Zoals bedrijven moeten werken aan hun toekomstbestendigheid, moeten werknemers dat ook doen. Werken doe je gemiddeld veertig jaar. Op de lange termijn ben je niet geholpen met een vaste baan. Wil je als werknemer werk blijven houden, dan moet je weten wat er verandert binnen jouw vakgebied, hoe je daarin mee kan gaan en hoe je werk kan blijven vinden. Echte zekerheid haal je niet uit de politiek, maar die creëer je zelf met, indien nodig, de hulp van een loopbaanprofessional.

In dit themanummer een interview met een oud-politica Rita Verdonk over haar bedrijf CVmonitor. LoopbaanVisie sprak met oud-voetballer John de Wolf. Hij is tot het einde van dit jaar ambassadeur voor de vijftigplussers. Ook hij vindt dat werkzoekenden zelf aan de lat staan om weer werk te vinden. Zijn advies is dat “zij weer moeten gaan geloven in zichzelf”. Reyer Brons geeft ons een update over de stand van zaken rondom het basisinkomen en welke invloed dit kan hebben op ons werk als loopbaanprofessionals. Stephen en Victor Steijger beschrijven de vitaliteitscurve en geven tien handreikingen om vitaal en talentgericht te werken. Marea de Bruijn interviewde Marjolein Hins over haar rol als belangenbehartiger voor de Noloc. Hoe lokale bestuurders hun loopbaan kunnen vormgeven, kun je lezen in de artikelen van Jacqueline Janssen en Rob Govers. En Tom Luken en Karlien Haak geven uitleg hoe James Loopbaan een bijdrage levert aan ‘levenslange loopbaanbegeleiding voor iedereen’. Genoeg stof tot nadenken over de toekomst van werk en werken.