Actueel.

Column: Zwerven door mijn hoofd

ma 15 mei 2023 - Martin Reekers

Ik wou dat ik kon zwerven
door de wereld
in mooi weer
of in warme regen
De eerste stap vereist het lef
dat ik ontbeer...
Van echte durf beroofd,
kan ik enkel zwerven,
zwerven door mijn hoofd…

Meuk
Net voor de Paasdagen kocht ik bij mijn supermarkt twee piepkleine wollige haasjes die in vogelnestjes waren geplaatst. Tussen de haasjes ook een vogelnestje met drie peentjes er in. Ze zagen er schattig uit. Het is sentimentele meuk, ik weet het, maar ik kon ze niet laten staan. Geen idee wat mij dan drijft. Het komt wel vaker voor dat ik meuk koop. Een zaklantarentje dat me spannend lijkt op de camping, een klein transistorradiootje voor op de fiets, een vestzakhorloge met een maffe wijzerplaat, te veel om op te noemen. Als ik dan even doordenk kom ik uit bij de vraag waarom wij mensen voortdurend dingen aanschaffen, want ik heb inmiddels wel door dat ik niet de enige ben die meuk verzamelt. Ik zie het ook aan Chinese apps die je op je mobiele telefoon kunt downloaden. Die verkopen uitsluitend meuk en als de Chinezen het aanbieden is er een markt voor: een mondiale meukmarkt. Kijk, sommige dingen hebben we nodig. De mens is het enige wezen in de verder volmaakte schepping dat hopeloos tekortschiet op alle fronten. We moeten als enige diersoort kleren maken en huizen bouwen om te overleven. Dus dat we kleren en huizen kopen, soit. Vanuit onze menselijk optiek is dat een kwestie van overleven. Wij zijn echter ook stelselmatig ontevreden over onze fysieke vermogens dus bouwen we uit jaloezie voor de snelheid van het jachtluipaard gemotoriseerde voertuigen, nestelen we ons na-ijverig in vliegtuigen om vogels het nakijken te geven, bouwen schepen en duikboten om ook de vissen de loef af te steken. Als we zo’n beetje alles hebben, gaan we dingen vervangen vóórdat ze kapot zijn of we nemen iets dubbel en ook voor driedubbel deinzen we niet terug. Als we helemaal niet meer weten wat we tekort komen is daar de meuk. Meuk die onze blijvende honger naar méér zou moeten stillen. Tevergeefs. We gaan maar door, daarbij schaamteloos misbruik makend van de rest van de schepping. Merkwaardigerwijs zien wij onszelf helemaal niet als inadequaat maar juist als de kroon van de schepping. Vanuit de rest van de schepping gezien is de mens een schadelijk schepsel en is alles wat hij maakt gemakkelijk te omschrijven met één simpel woord: meuk!

Martin Reekers (1951) schrijft regelmatig voor LoopbaanVisie, het onafhankelijke vakblad voor professionele loopbaanadviseur en publiceert boeken binnen het domein mens en werk. Hij is tevens cartoonist. Cartoonisten proberen de werkelijkheid vanuit andere, vaak onverwachte, perspectieven te belichten. Precies dat probeert Martin ook met zijn columns te doen. Soms vederlicht met een vleugje absurdisme, soms wat meer filosofisch, maar altijd afgeblust met een scheutje humor. Hij schreef onder meer: Een sleutel naar het walhalla: Openingen voor een mooie pensioenbeleving.