Korte verhalen: Eerlijke vinder gezocht

ma 05 sep 2022

Ik wou dat ik kon zwerven
door de wereld
in mooi weer
of in warme regen
De eerste stap vereist het lef
dat ik ontbeer…
Van echte durf beroofd,
kan ik enkel zwerven,
zwerven door mijn hoofd…
 

Eerlijke vinder gezocht

Echt, ik heb al overal gezocht! Ik heb nagedacht over waar ik was toen ik ze voor het laatst nog had. Ik ben zoveel mogelijk mijn gangen nagegaan, maar helaas. Ik ben ze kwijt!. Er rest mij niets dan dit maar openlijk te bekennen en te hopen dat die bekendmaking een eerlijke vinder op mijn pad zal sturen die ze terug bezorgt. Het spreekt voor zich dat aan dat terugbezorgen een beloning kleeft. Een vette beloning. Eerlijke vinders treft men immers tegenwoordig niet zo snel meer aan. Vinders doen liefst zelf hun voordeel met hetgeen zij vinden. De steeds individueler wordende samenleving is daar ongetwijfeld debet aan. Ikke, ikke en de rest kan stikken. U kent dat ongetwijfeld wel. Niet dat ik daarmee impliceer dat u zelf ook zo bent. Nee, ik kijk wel uit, want misschien ben u juist wel mijn eerlijke vinder of wordt u door mijn betoog alsnog bekeerd tot het ‘eerlijkevinderdom’. Ik hoop het van harte, zelfs als u niet mijn vinder zou zijn. Het zou namelijk goed kunnen zijn dat u hetzelfde kwijt bent als ik en dat we dus samen onze hoop moeten vestigen op een eerlijke vinder. Misschien vind ik in u wel een lotgenoot al is die kans niet zo groot omdat wat ik kwijt ben heden ten dage uiterst schaars is. Het is zelfs mogelijk dat àls u de vinder zou zijn, u uw vondst niet herkent en dat u niet op de gedachte komt om u als eerlijke vinder bij mij te melden om uw beloning in ontvangst te nemen. Dat is dáárom niet ondenkbaar omdat ik overal om me heen mensen zie die ze duidelijk ook kwijt zijn. Merkwaardigerwijs schijnt het hen niet te deren want zij spreken niet van enig gemis. Nee sterker, zij geven mij de indruk dat zij ze liever kwijt dan rijk zijn. Het gemis lijkt dus niet iedereen te treffen al neemt het onder sommige categorieën van de bevolking epidemische trekken aan. Vooral veel politici zijn ze duidelijk ook kwijt maar lijken gevaarlijk immuun voor hun verlies. Maar dat geldt niet voor mij. Ik lijd onder het verlies. Dus alstublieft eerlijke vinder sta op en vertel mij: waar heb ik mijn idealen gelaten?

Martin Reekers (1951) schrijft regelmatig voor LoopbaanVisiehet onafhankelijke vakblad voor professionele loopbaanadviseur en publiceert boeken binnen het domein mens en werk. Hij is tevens cartoonist. Cartoonisten proberen de werkelijkheid vanuit andere, vaak onverwachte, perspectieven te belichten. Precies dat probeert Martin ook met zijn columns te doen. Soms vederlicht met een vleugje absurdisme, soms wat meer filosofisch, maar altijd afgeblust met een scheutje humor. Vorig jaar verscheen zijn boek Een sleutel naar het walhalla: Openingen voor een mooie pensioenbeleving.