Waarom heb ik zo’n hekel aan het woord ‘duurzaam’? Het voelt als een soort allergie: zodra iets het bijvoeglijk naamwoord ‘duurzaam’ krijgt, wil ik hard ‘nee’ roepen. Ik vul vaak enquêtes in waar gevraagd wordt naar mijn gedrag, en bijna altijd willen ze weten of ik wel duurzaam boodschappen doe of duurzaam op reis ga. Ik ben een openbaar-vervoer-reiziger, ik heb geen auto, ik vlieg niet en ik kom toch wel waar ik wezen wil. Maar het staat me tegen om mezelf als ‘duurzaam’ te afficheren. Om iets terug te doen heb ik onlangs een airfryer gekocht en een mobiele airco.
In ons loopbaanvak hanteren recruiters en coaches het begrip ‘duurzame inzetbaarheid’. Volgens AI betekent het ‘dat werknemers gezond, gemotiveerd en bekwaam blijven werken tot hun pensioen. Het gaat om het creëren van een werkomgeving waarin medewerkers zowel nu als in de toekomst met plezier en productief kunnen blijven functioneren. Dit omvat factoren zoals fysieke en mentale gezondheid, persoonlijke ontwikkeling, werk-privébalans en een veilige werkomgeving.’
Ik lees deze definitie met verbazing. In mijn ogen staat er niets nieuws in, het is oud nieuws dus. Of nepnieuws. Een modieuze term die geplakt is op iets wat normaal zou moeten zijn. Gezond en met plezier doorwerken tot je met pensioen gaat, je blijven ontwikkelen ook als je geen twintig of dertig meer bent, een goede balans werk-privé en ga zo maar door.
Als loopbaanadviseur weten we allemaal dat de meeste cliënten die wij krijgen een probleem hebben. De baan viel tegen, de collega’s en/of de manager zijn vul maar in… De bedrijfscultuur past niet bij wie ze zijn. Ze willen iets anders maar wat dan? De inhoud van het werk klopt niet met wat tijdens de sollicitatie verteld werd. De functie vervalt door reorganisatie. Enzovoort.
Met plezier doorwerken tot je pensioen? Ik spreek nogal eens vijftigers die bijna hijgend zeggen dat ze er niet aan moeten denken tot hun 67e of nog later door te werken in hun huidige baan. In hun loopbaan hebben ze al aan allerlei definities moeten voldoen: flexibel bijvoorbeeld. Bereid om bij te scholen of om te scholen. En nu dan duurzaam inzetbaar. Daar worden vast weer prachtige wetenschappelijke artikelen over geschreven.
Zelf heb ik met plezier doorgewerkt tot ver na de pensioenleeftijd. Dat gun ik iedereen. Zolang het geen verplichte duurzame inzetbaarheid wordt.
Els Ackerman
Praktijk voor Loopbaanadvies en Coaching
Lid Noloc kennisprofessionals